sábado, 15 de octubre de 2011

Estrés

El estrés tiene síntomas físicos y psíquicos. Nos puede afectar a todos en cualquier momento. Y en estos momentos me está afectando a mí.

No es la primera vez que me estreso... pero sí que es la primera vez que me sucede con tanta regularidad, que ya no puedo diferenciar los momentos sin estrés en mi vida cotidiana.

Mi mente se siente cansada y sin animo, y al mismo tiempo mi corazón se siente tan acelerado que parece que vaya a separarse de mi cuerpo. Yo lucho por mantenerlo dentro y relajarlo, pero no lo consigo. 

El estrés se produce por impulsos nerviosos que el cerebro manda al cuerpo. Parece que a mi cerebro le sobran impulsos...

Necesito tiempo para mí, para relajarme un momento, pero no lo consigo, porque a cada segundo que me quedo parada pienso que es más tiempo que he perdido y justo lo que no me sobra es tiempo. Tengo muchas tareas que estoy empezando a aborrecer y tener que seguir haciendolas sin descanso me mata. Pero hacer un descanso y  retormarlas más tarde me sigue matando, a veces incluso más.

NO consigo ponerme al día. Vivo por detrás del ritmo de mi vida. Ella quiere correr pero yo necesito sentarme. Pero temo que si me siento ella se irá demasiado lejos y me costará mucho más poder alcanzarla.
Aunque ahora empiezo a pensar que puede que ya me quede muy lejos. Ya que desde hace un tiempo siento que no estoy viviendo mi vida y quiero recuperarla, poder marcar yo el ritmo.

1 comentario:

Anónimo dijo...

Trobe que he tardat massa en passar-me per ací...
Llegeixo totes les entrades, però no tinc quasi temps per a passar-me a comentar, ho lamento.
Primer, no sé si segueixes amb l'estrés, però voldria dir-te que el que sents no és bo, utilitza una estona al dia per asseure i escoltar música, evadeix-te una estona, perquè encara que ho semble, la teva vida du el teu ritme, i no desapareixerà :)
Un bes, intentaré passar-me més de tant en tant.